De moordenaar van Pim Fortuyn werd met 5 kogels onsterfelijk toen hij Pim vermoordde. Ook Theo van Gogh had zijn Atropos welke slechts door Theo naamsbekendheid kreeg / die zich ten koste van hem probeerde te vereeuwigen. Andere mensen kunnen met minder toe om onsterfelijk te worden. Hoeveel heb je nodig om herinnerd te worden?
In een eerder artikel schreef ik over een postuum voortbestaan in bewaarde documentatie tengevolge van misstappen. Zo deed Cor Beekman in zijn jeugd iets wat hem tot zijn 18e in een rijksopvoedingsgesticht deed belanden. Het leverde hem een zekere onsterfelijkheid op.
Maar hoeveel materiaal heb je nodig om herinnerd te worden?
Beekman kwam bij de Marine in 1903 en daar werd een persoonsdossier opgesteld. Met naast de algemene info ook gegevens over zijn opleiding, wachtschip, gedrag en opgelegde straffen (plus waarom). En bij Defensie bewaren ze die gegevens voor altijd. Dat je het maar weet.
Beekman trouwde en werd vader en ook die gegevens zijn genoteerd, bij de burgerlijke stand, net als woonadressen op de gezinskaarten.
Beekman scheidde in 1924 en die papieren zijn terug te vinden in het Nationaal Archief.
“Hè, wat?” hoor ik haast iemand zeggen. Jawel, in het Nationaal Archief is opgenomen de Inventaris van het archief van de Arrondissementsrechtbank te Rotterdam, 1838-1939. Dat je het maar weet.
Gewone gegevens, als aanstellingen op het werk, zijn niet bewaard gebleven, want die werden –als ze al werden opgeschreven – thuis bewaard. Dus: niet bewaard.
Tenslotte kwam Beekman om op zee na een aanval op zijn schip in 1941. De laatste gegevens stonden genoteerd op registratiekaarten uit het koopvaardij-archief: op welke schepen was gevaren, gedurende welke periode, in welke functie tegen welke gage en wat het thuisadres was.
Wie omkwam, kreeg doorgaans ook een plekje op monumenten, in registers met oorlogsslachtoffers, of in naslagwerken.
Desondanks werd Beekman min of meer vergeten; dergelijke archieven bieden nl. geen garantie op herinnerd worden. Wat nu bijzonder is en wat ik nu zo mooi vind, is dat niet alleen Beekman uit die vergetelheid wordt getild, maar met hem nog een honderdtal andere mensen met wie hij gedurende zijn bestaan in contact is geweest.
Roem is niet kieskeurig, zegt het spreekwoord. Iedereen die contact krijgt met een groot man wandelt met hem mee in onsterfelijkheid. Beekman was niet beroemd en roem was wel het laatste dat hij nastreefde, maar zijn geschiedenis bleek toereikend om tientallen anderen mee te nemen in het verhaal dat gebaseerd is op zijn leven.
