Een soldaat ploetert door de sneeuw. Het is bitter koud en hij heeft intense spijt. Wat doet hij hier?
In een dorpje houdt zijn bataljon halt. Meerdere Hollandse jongens zijn ten einde raad, uitgeput en hongerig als ze zijn in een onbekende en vijandige omgeving, ver weg van hun familie en hun vertrouwde Holland. Keizer Napoleon had soldaten nodig voor zijn veldtocht tegen Rusland. “Laat die vervloekte keizer barsten met zijn eeuwige oorlogen!”

Gerard Siekot uit Megen zou er een lieve duit voor over hebben terug te kunnen keren. Hij bidt om een wonder. Wordt hij verhoord? Ergens in zo’n russisch dorpje ontmoet hij een meisje. Ze verstaan elkaar niet, maar begrijpen elkaar wel. Omwille van Elisabeth Hellizewski acht Gerard het verstandiger zijn leven niet verder te riskeren. Ze trouwen, vinden een woonplaats in ’s Hertogenbosch, krijgen minimaal twee kinderen: Helena in 1814 en Maria in 1819.

Zou ze geaard hebben in het Brabantse land, die russische Elisabeth? Niemand die het kan zeggen. Het waren roerige tijden geweest tussen 1789 toen de Fransen Nederland binnenvielen en 1815 toen het Koninkrijk der Nederlanden werd gesticht. Veel was veranderd en wellicht keken weinig mensen vreemd op van een dame uit Rusland.

Dochter Maria Siekot trouwde in 1848 – een bijzonder jaar waarin niet alleen koning Willem I afstand doet van de troon en Willem II de nieuwe koning wordt, maar ook omdat dat jaar een nieuwe grondwet van kracht wordt – met Adam Beekman. Adam bewerkt het land, Maria is naaister. Adam was geboren in 1814 in het toen verse Koninkrijk der Nederlanden als zesde kind en vierde zoon van Philip Hendrik Beekman.