We schrijven september 1924. Cor Beekman komt thuis van een zeereis. Althans, thuis….. er moet dan wel een thuis zijn. De huur van de woning aan de rotterdamse Tuindersstraat 63b, waar Beekman al zo’n acht jaar woonde met Marie en drie koters, bleek opgezegd, het gezin vertrokken.  Marie had ’de stekker eruit getrokken’. Beekman vond een adresje bij ‘de weduwe Ruijgers’, zo meldt het gemeentelijk register. Jaja…..

Of Cor verrast was bij thuiskomst dat hij geen gezin en thuis meer vond, of dat hij onderweg was bericht, is niet te achterhalen. Per 18 september 1924 stond hij ingeschreven aan de Goudschedwarsstraat 3a waar hij de komende vier jaren zijn postadres en onderkomen had.

De weduwe Ruijgers had vijf jaar daarvoor haar man verloren. Van haar acht kinderen was in 1924 alleen de oudste, Geertruida, getrouwd. De jongste was acht jaar. (Uitgerekend de jongste zou als eerste overlijden in maart  1945, maar dit terzijde.) Fijn dat zo’n vrouw met toch een groot gezin nog een kostganger in huis kon hebben, al was hij dan meesttijds op zee. Nou, zoek daar maar niks achter: Maria Ruijgers was de zus van Beekman.

Maria was net als Cor geboren in Brielle en was op haar 15^e in 1894 naar Rotterdam vertrokken om daar ‘in betrekking’ te gaan. Als dienstbode dus. In die tijd leerde ze Anton Ruijgers kennen die bij het spoor was en in 1899 trouwden ze. Twintig jaar later was ze weduwe met acht kinderen. Ziehier in enkele regels het hele leven van iemand die in haar tijd iemand was, haar dromen had, haar vreugde en verdriet heeft gekend, haar rol gespeeld en veel betekende voor haar naasten. Hopelijk leeft ook u, jij als lezer voort in harten, voordat iemand over 100 jaar ons leven samenvat in wat zinnen.

Nog benieuwd naar het lot van die jongste zoon van Maria? Antoon Ruijgers, koopman van beroep, was in maart 1945 in Pirmasens (Duitsland) toen op 15 maart de stad werd gebombardeerd door de British Royal Air Force. Om 13.00 uur begon het bombardement op Pirmasens en hij behoorde tot de eerste slachtoffers. De aanvallen duurden tot 14.43 uur in zeven aanvalsgolven, waarbij 954 ton bommen werd afgeworpen. 393 mensen kwamen om het leven – een relatief laag aantal, aangezien de bevolking ’s ochtends al was gealarmeerd en veel mensen Pirmasens al hadden verlaten.

Op dezelfde dag werd ook Enkhuizen getroffen door bommen van de RAF (het lijkt wel ‘nu ze er toch waren….’).

Antoons echtgenote Pieternella Jacoba Blom, met wie hij in april 1941 was getrouwd, werd dus binnen vier jaar al weduwe. Vreemd om te bedenken dat Antoon het bombardement op Rotterdam – hij woonde in op Beursplein 6c – had overleefd en dan nota bene in Duitsland alsnog omkomt.