Wat doet een Israëlische professor in een boek over de Beursplein?

In 1933 emigreerde dr. ir. David Leon Elze naar het Brits Mandaatgebied Palestina om daar bij te dragen aan de ontwikkeling van de landbouw. Een daad die na 90 jaar is afgestoft om te vermelden in een boek over Cor Beekman. Waarom eigenlijk?

David Leon Elze werd in 1895 geboren in Rotterdam. Voor zijn gezondheid verhuisde hij naar het platteland in de regio Breda. Hij studeerde aan de Landbouwuniversiteit in Wageningen en kreeg in 1920 de titel landbouwkundig ingenieur.
Elze begon zijn wetenschappelijke werk bij het Laboratorium voor Mycologie en Aardappelonderzoek van het Instituut voor Plantenziekten in Wageningen, onder leiding van Prof. Quanjer.
In 1927 promoveerde hij op het onderwerp ‘De verspreiding van virusziekten van de aardappel (Solanum tuberosum) door insekten’. In dit werk legde Elze voor het eerst de biologische relatie tussen de virale ziekte en het insect dat het overbrengt.

In 1933 emigreerde hij naar Israël vanwege het warme klimaat en zijn gezondheid. Daar ontwaakte het zionistische gevoel in hem. Aanvankelijk werkte hij in het Gan Moshe-laboratorium van Y.D. Oppenheim in de boomgaard van Pollak in Rishon LeZion, waar hij deelnam aan irrigatie-experimenten die namens de Israëlische regering werden uitgevoerd en zich bezighield met verschillende onderwerpen in citrusonderzoek, bijvoorbeeld: het resultaat van het infecteren van citrusvruchten met Diplodia- en Penicillium-paddestoelen. Tegelijkertijd zette hij entomologische observaties voort.

In 1938 begon hij te werken op de afdeling Citrusvruchten van het Rehovot Agricultural Research Station. Rond 1940 ontwikkelden Elze en prof. Hillel Oppenheimer methoden om de bewateringstijd van citrusbomen te bepalen met behulp van fysiologische indicatoren: huidmondjesbreedte en vruchtgroeisnelheid. Dit werk motiveerde Elsa om de groei van de vrucht in Shmoti-sinaasappels te bestuderen.

In zijn laatste jaren verslechterde zijn gezondheid, zodat hij zich beperkte tot laboratoriumwerk. In zijn laatste onderzoek behandelde hij de kiemomstandigheden van citruszaden en onderzocht hij de behandelingsmethoden van citruszaden voordat ze in kiem werden gezaaid. Dit onderzoek leverde een belangrijke database op, die hielp bij het opzetten van nieuwe citruskwekerijen en het op grote schaal aanplanten van boomgaarden.

David Elze (Elsa) overleed in 1950. Zijn vrienden herinneren zich hem als een bescheiden en rustig persoon, bereid om te helpen en met veel interesses.

Heeft dat ook maar iets te maken met de ‘Beursplein’? Totaal niet. Alleen…. nee, nog niet…. (wordt vervolgd)

Geïnteresseerd in de exacte onderwerpen van zijn onderzoeken?

 

 

 

 

 

Alleen, een neefje van de professor was een buurjongen van Beekman. En die presteerde iets opmerkelijks….

 

Plaats een reactie